Commissie van Het Stimuleringsfonds voor de Journalistiek deelt in een adviesrapport zes aanbevelingen mee
27 maart 2018
Groot-bijgaarden, 27 maart 2018.
Het Nederlandse Stimuleringsfonds voor de Journalistiek gaf in 2017 aan een commissie[1] de opdracht om te onderzoeken in hoeverre meer samenwerking tussen Nederland en Vlaanderen op het gebied van journalistieke infrastructuur en innovatie mogelijk en wenselijk is. Het gevolg hiervan is het adviesrapport “Een taal, meer stemmen. Journalistiek beleid, innovatie en samenwerking in Vlaanderen en Nederland”. De commissie heeft op basis van bureauonderzoek en gesprekken met verschillende mediaexperts uit Vlaanderen[2] en Nederland een beeld geschetst van de huidige stand van zaken op het terrein van journalistiek en journalistieke innovatie. In het rapport heeft de commissie op basis van de analyse van ontwikkelingen in de markt en het beleid in beide gemeenschappen zes aanbevelingen opgesteld.
Op 22 februari 2018 werd het rapport bekendgemaakt in deBuren tijdens de derde editie van het Mediacongres. De 6 aanbevelingen van de commissie hebben betrekking op volgende onderwerpen:
– Een permanente en onafhankelijke mediamonitoring in beide landen is onontbeerlijk voor een doelgericht mediabeleid, waarbij het de verantwoordelijkheid van de overheid is om dit te faciliteren. De monitoring dient in beide landen te worden geharmoniseerd en de resultaten met elkaar gedeeld.
– Steun van de overheid moet zich niet uiten in generieke steun aan bedrijven, maar wel in het steunen van journalistieke infrastructuur en innovatie, met daarbinnen aandacht voor de regionale en lokale journalistiek. Aanbevolen wordt een Vlaams Stimuleringsfonds voor de Journalistiek op te richten waarbij een samenwerking met het Nederlands Stimuleringsfonds wordt beoogd;
– Journalistieke organisaties moeten samenwerken inzake innovatie om het hoofd te kunnen bieden aan een aantal bedreigingen zoals de toename van branded content en de afname van brontransparantie, opmars van grotere internationale spelers en robotten in plaats van redacties. Dit zal authentieke en onafhankelijke journalistiek stimuleren;
– Tripartiet overleg tussen mediasector, overheid en instellingen onderwijs/onderzoek is wezenlijk om gezamenlijk de verantwoordelijkheid te nemen voor een goede en innovatieve infrastructuur;
– Mediabeleid in beide landen moet onderling worden afgestemd. Er zou meer contact moeten zijn tussen de beleidsmedewerkers en in toekomstige beleidsbrieven moet voortaan aandacht worden besteed aan de voortgang van de samenwerking en kennisdeling binnen de taalgemeenschap;
– Aantal beurzen voor kennisdeling, uitwisseling en stages voor journalisten moet in beide landen worden uitgebreid en onderling beter worden afgestemd.
Eén van de conclusies is dat beide gemeenschappen nog steeds over een robuuste en gezonde journalistieke infrastructuur beschikken met sterke nieuwsmerken in pers en omroep. Vlaanderen en Nederland zijn steeds meer een gedeelde media-ecologie aan het worden nu de grootste mediaspelers in beide landen dezelfde zijn. De opmerking wordt gemaakt dat voornamelijk krantenuitgevers het moeilijk hebben in dit digitale tijdperk omdat het verlies van bereik in print nog steeds onvoldoende wordt gecompenseerd door online-inkomsten. Kennisdeling en samenwerking binnen de sector van journalistiek en media om tot gezamenlijke projectontwikkeling te komen kan dus niet enkel de krantensector, maar ook de mediasector in zijn geheel ten goede komen.
[1] De commissie bestaat uit Jo Bardoel (voorzitter), Leen d’Haenens, Andra Leurdijk en Dirk Vanhegen.
[2] Onder andere Gert Ysebaert (CEO Mediahuis), Hubert Van Humbeeck (oud-hoofdredacteur Roularta) en Pieter Knapen (secretaris-generaal Raad voor de Journalistiek) werden als expert geraadpleegd.